Spóźnione urodziny

 W tym roku, z powodu choroby Mili, a potem Jurka

urodziny dla milenkowych koleżanek i kolegów

odbyły się trochę później, niż by wypadało.

Jako, że nasza córka stała się prawdziwą miłośniczką szachów,

zrobiliśmy tort-szachownicę.

Nie wyszedł nam tak równo jak z masy macepanowej,

ale nie lubię, kiedy na widok jedzenia (a już zwłaszcza słodyczy! ;)

nie cieknie mi ślinka.

A niestety trudno, patrząc na coś, co wygląda jak z pastiku, o ślinkę :)

Nie ma to jak spływająca po torcie prawdziwa czekolada! :P

 A jak obok czekolady siedzi jeszcze maluch, 

to u mnie już prawdziwy ślinotok!!! :P

Zjadłabym i jedno i drugie! :)

Sądząc po minie, Mili tort też się podobał 

(bo brat już trochę mniej :)

 W dmuchaniu świeczek pomogli niezawodni (jak zawsze;) goście

(w końcu sześć świeczek, to już nie przelewki :P)

Większym jednak wyzwaniem niż zdmuchnięcie świeczek, 

okazało się ich wyjęcie

(skupienie Mili godne było najlepszego sapera! ;)

Podczas kiedy Mila zabawiała gości

Jurek zagnieździł się w ramionach cioci Basi :)

...i tym samym dołączył do kącika rusycysty :P

Wszystkim gościom bardzo dziękujemy za świetną zabawę

i zapraszamy na kolejne urodziny :)

P.S. Ze zrozumiałych względów podczas urodzinowych podchodów

nie powstało ani jedno zdjęcie :P

P.P.S. Największym osiągnięciem podczas tegorocznej imprezy było to,

że udało nam się wrócić z podchodów z taką samą liczbą dzieci

z jaką wyszliśmy :P